Мұрат Бектенұлы Бектенов 1946 жылы 17 тамызда Атырау облысы бұрынғы Новобогат ауданы, қазіргі Исатай ауданындағы Нарын құмы, Айбас ауылында дүниеге келді. 1953 жылы Айбас ауылындағы Абай бастауыш мектебінде мектепке барып, орталау мектепті Жамбыл атындағы жетіжылдық мектепті 1960 жылы бітіріп,
Жақсы әке – балаға қырық жыл азық
1944-45 жылдары болу керек, ел есін жиып колхоздар тіршілік жасап жатқан уақытта Дуанбек балаларының ішіндегі ширағы Сүлейменді колхозға сүт тартатын машина іздеуге қолына іс-сапар қағаз беріп, әйтпесе пойызға мінгізбейді екен, Қарағандыдан Қызылжарға жібереді. Қасына баласы Балташты ертіп алады. Барған жерінде
Атаусыз қалған жан аға!
Адамзат тарихында ең каһарлы, ең қатал қантөгіс – Дүниежүзілік Екінші Соғыс. 22 июнь 1941 жылы неміс басқыншыларының Совет Одағының шекарасына басып кірумен басталды. Ұлы Отан соғысында Қазақстан Одақтың бір мүшесі ретіңде сол сұрапыл соғысқа қатысты. Соғысқа қатыскан қазақстандық жауынгерлер саны
Аға кешкен отты жылдардан өмірдерек
Қазанғап -ұлы Бекен 1922 жылы Қызылғой ауылында дүниеге келген. 1941 жылдың 15 сентябрінде 19 жасында Шет аудандық әскери коммисариатынан әскерге алынған. Ол кездегі Шеттің военкомы Галай екен. Ленинград қаласынан соғыстан эвакуациямен Петропавловск қаласына орналасқан Селищинский әскери школдың авиомеханиктер оқытатын бөліміне
Сағындық әке сазыңды
Жылдарды жылдар жетелейді Бұғанасы қатпай жатып соғыс өртінің жалынына қанаты күйіп, балалықтың не екенін білмей, еңбекке ерте араласқан, еңселерін өмір зілі басқан шақта, уақыт ауыртпашылығын өгіздей өрге сүйрегендер бар. Солардың бірі әкеміз Сәкен Әбішүлы. Адамгершілік, Отан сүйер қасиет, инабат-
Әке туралы үзік сыр.
Бөде бабамыз төрт әйел алған ,үшінші әйелі Тоғжаннан: Омар, Оспан,Сыздық атты үш ұл туған. Оспан мен Сыздықтан ұрпақ жоқ. Сыздық туғанда басында тұлымы болған екен, сондықтан ол кісінің ағайындары жас күнінен бастап «шашты Сыздық» деп атапты. Өте бетті жаугер
Бөдеұлы Серік
Құсмұрынның Нұраға қараған етегіндегі Төртауылдан сәл жоғарырақ жайлы қоныста Қаракесек – Қуандықтың жер дауы, жесір дауы дегенін шешетін сияз өтіп жатқанына біраз күн. Құсмұрынның шоқасына соғылған бұлт бытырай қашып, жазы жаңбырсыз, кысы борансыз тұрмайтын. Тектұрмысқа қарай жөңкілген. Арқаның жазы да
Жарбай
Жарбай Кедей-кедейді сағалап, бай-байды жағалаған да Есбай жалғызы Бөде жеті жасқа келгенде мына Айтпай – Оспан жағыңдағы өзі сияқты бір байдың қызына кұда түскен. Арадағы алық-берік дегендер уақытында өтіп кетіпті. Бөде он үш жастан асқан шақта Есбай інісі Жарбай
Бөде
Таң намазын тәмамдап, борышынан құтылған Бөде әлі де болса ұйықтап жатқан бала — шағаның көрпесін қымтап , ия құдай дегенде таспиғын санап кеткен. Көңілі алаң. Таспиғтың тасын жылдамдата жүгірткен саусақтары кейде жүрісінен жаңылған аттай кібіртіктеп барып тоқтап , қимылсыз сарсылып
Есбайдың Асы
(Үш жүзге сауын айтып берген қазақтың ақырғы асы) Есбай заманында мырза да, пірадар да болған адам. Кенесарының ағасы Саржанмен достық қатынаста болып, Саржан Қояншытағай руының Бұғылы тауының күншығыс жағындағы жонның үстіне ордасын құрып, Ақмола, Қарқаралыға бекінген орыстарға үнемі жортуыл жасап