Жолжан Тотайұлы 1902 жылы қазіргі уақыттағы Оңтүстік Қазақстандағы, Шымкент қаласына енетін, Қаратау ауданына жататын, Өтеміс атты ауылда Көккөздер әулетінде өмірге келіп, 1974 жылы өмірден өтті. Ол кісі ауыр мінезді,ақкөңіл,адал кісілердің қатарынан болған, ұзақ ғұмырлы өмірінде көптеген жетістіктерге жеткен,көптеген қиындықтардыда өткерген,соның бірі Ұлы отан соғысынада қатысқан 1941-1945 жылдары болған,жасаған ерліктеріне көптеген медальдар,ордендер және де мақтау қағаздарын алған. Соғыстан қайтып келіп туған ауылына көп еңбегін сіңдірген,ауылдың көркеюіне,жандануына өте көп үлес қосқан,ұрпақтарынада көп өнеге, тәлім тәрбие қалдырған, қазіргі қарашаңырағы ауылдын Ақкөл көшесінде орналасқан, Жолжаннан 4 ұрпақ тараған,олар Дәрібек,Шалданбай,Орал,Үсен. Олардың өзінен көптеген ұрпақтар осы кунге тарап отыр. Ұрпақтары әрқашан ерліктерін,айтқан сөздерін,жасаған амалдарын арқашанда есінде ұстайды,ұмытпайды және де мақтан тұтып жүретін болады. Ұрпақтары атасының атына ешбір кір келтірмей,тек биіктерден осы күндері көрініп жүр.
Жолжан Тотаевич родился в 1902 году в селе Утемис Каратауского района, ныне часть города Шымкент, Южный Казахстан, в династии Коккоздеров, и умер в 1974 году. Это был трудолюбивый, добрый, верный человек, добившийся за свою долгую жизнь многих успехов, многих невзгод, в том числе участие в Великой Отечественной войне 1941-1945 годов, за свой героизм получил множество медалей, орденов и грамот. Вернувшись с войны, он много сделал для родного села, внес большой вклад в процветание и возрождение села, оставил своим потомкам множество примеров для подражания и образования. Многие из их потомков живы до сих пор. Потомки всегда будут помнить, помнить и гордиться своими поступками, словами и поступками. Его потомки не несут никакой грязи на имя своего деда, в наши дни они видны только с высоты.