шежіре

Байұлы — Қазақ халқын құраған тайпалардың бірі. Шежіре бойынша, Кіші жүз құрамына енеді. Байұлы этнонимі Түркі қағандығының кезінен бергі жазба деректерде жиі кездеседі. Орхон–Енисей жазбаларында Байырқу, ал Таң империясының жылнамаларында Байегу делінеді. Байұлы алғашында Теле бірлестігінің құрамында болған. Түркі қағандығы оларды бағындырған соң, әуелі 1- Шығыс Түркі қағандығының, кейін 2- Түркі қағандығының құрамына енеді. Қытай деректері олардың Канганьхэ өзенінің

Төре – Шыңғыс ханның үлкен ұлы Жошыдан тарайтын ұрпақ, қазақ даласында әлеуметтік топ. Олар қазақ руларынақосылмайтын өз алдына дербес қауым болып саналған. Төрелер өздерін “ақсүйек” қатарына жатқызған. Қазақ қоғамында хандартек төрелерден шыққан сұлтандар арасынан сайланатын. Төрелер әкімшілік және сот билігін жүзеге асырды. Сонымен қатар олардың соғыс кезінде жасақ құрып,

ҚАЗАҚ ШЕЖІРЕСІ – тарих ғылымындағы халқымыздың шығу тегін, таралуын баяндайтын тармағы. Шежіре қазақ, түрікмен, қырғыз, моңғол және т.б. халықтар арасында ауызша сақталған. Бұл халықтардың көне тарихы жөнінде айтылатын мағлұматтар “шежіре”, “тайра”, “тарих”, “сееджер” т.б. болып әр түрлі айтылғанымен “сақтау” деген

Байжігіт (1705—1795) — күйші–композитор, бостандық жолындағы күрескер.[1] Сары Нияз төренің шәкірті. Байжігіт өмірі дені ат үстінде, қалмақ басқыншыларына қарсы ұлт-азаттық күрес кезеңінде өткен. Сол жорықтар әсерімен “Нарын”, “Қылау батыр”, “Алмажай” сияқты күйлерін шығарған. Эпикалық сарында тартылатын күйлерінде ел қорғаны болған жаужүрек батырлардың бітім-келбеті музыка тілмен өрнектелген. Оның

Бегенов Мәди Қайпыұлы (Қазақша) Мади (Меди) Кайпиевич Бегенов (Русский) Бегенов Мәди Қайпыұлы (1916, қазіргі Қазақстан Республикасы Маңғыстау облысы Бейнеу ауданы Ақжігіт ауылы — 1.10.1943, Украина, Запорожье қ.) – екінші дүниежүзілік соғысқа қатысушы, сержант, бөлімше командирі. Ұлты – Қазақ (Кіші Жүз. Адай). Руы- Әли.

Әбіш Кекілбайұлы (6 желтоқсан 1939 жыл, Оңды ауылы, Маңғыстау облысы – 11 желтоқсан 2015 жыл, Астана қаласы) – Қазақстанның халық жазушысы, мемлекет және қоғам қайраткері. Қазақстан Республикасының алғашқы Мемлекеттік хатшысы (1996–2002), Парламент Сенатының депутаты (2002-2015). Өмірбаяны Атақты қаламгердің әдебиетке құмарлығы мектеп қабырғасында басталады. 1957 жылы 5 мамыр «Лениншіл Жастың» белсенді ауылдық тілшісі

Серікбол Қондыбай (1968 – 2004) – ғұмырының жартысын қазақтың тарихын, мәдениетін, салт-санасын жаңғыртуға арнап, сүбелі үлес қосқан және түбегейлі зерттеуде зор еңбек еткен қазақтың өлкетанушы, географ, публицист, этнограф-ғалымы. Серікбол Әділбекұлы Қондыбай Маңғыстаудың Қарақия ауданы, Құрық кентінде 1968 жылы 14 наурызда дүниеге келген 1975-1985 жылдары Маңғыстау

19 ғасырдың екінші жартысы мен 20 ғасырдың бас кезінде Маңғыстау түбегінде өмір сүрген халық өнерпаздары, сал-серілері, ешкімге бас имей, өздерін тәкаппар (қайқайып) ұстағандықтан ел ішінде «Адайдың жеті қайқысы» атанған: Шолтаман, Тұрсын, Әділ, Досат, Жылгелді, Тәстемір және Өскінбай. Осы жеті өнерпаз

Әкеміз Ысқақұлы Нұрманәлідан қалған мәліметтер бойынша Бекболат бабамыздың бес баласы болған. Олар – Жиеш(Жиенбай), Жиенбет, Қарымбет, Шілмәмбет және Мырзамбет. Жиештен – Жаңабай, Сәмбет. Жаңабайдан – Айтқұл, Шөже, Сырлы, Шақан, Көн тарайды. Айтқұлдан – Қонысбай- Іскенкүшік – Күнбас. Күнбастан – Мәмбет, Сарт.

Адайдың үш Назарының ішінде «Қыдыр көріп, бақ дарыған Назар» атанып, Мұңалдың ішінде Жарының атағын шығарған, сегіз арыс Адайға үлгі берген Назар-Жарының сегіз баласының кенжесі. Назардың байлығы да, батырлығы да, билігі де, елді тамсандырған адамгершілігі мен абыройыда исі қазақтың өз тұсындағы